Henk Westbroek - Midden Op De Dag

Ik ga vanavond vroeg naar bed toe
En sla de dekens om me heen
Daar wordt niet langer om gevochten
Ons bed is nu voor mij alleen
Jouw hand rust niet meer op mijn dij
Ik voel geen buik tegen mijn rug
Het wordt morgen vast een mooie dag
Maar jij komt nooit meer bij mij terug
Ik vraag me af of jij de kleur van mijn ogen
Nog zou weten
En hoe het komt dat ik de smaak van jouw mond
Niet kan vergeten

refr.:
Nog geen half jaar geleden vond jij altijd wel een
reden
Om de kleren van mijn lijf te rukken, midden op de
dag
Werd het slagveld niet gemeden en was je toch
tevreden
Als we moe waren gestreden en je in mijn armen lag

Ik mag weer alle vrouwen kussen
En ga nu ieder weekend weg
Mag weer in volle vrijheid kiezen
Waar ik mijn hoofd te rusten leg
Er zijn er nog miljoenen over
Dus ik ontmoet wel weer een vrouw
Waarvan ik nachten niet kan slapen
Omdat zij ergens lijkt op jou
Ik vraag me af of jij de kleur van mijn ogen
Nog zou weten
En hoe het komt dat ik de smaak van jouw mond
Niet kan vergeten

refr.

Natuurlijk dronk ik vaak te veel
En was ik niet altijd even trouw
Natuurlijk kwam ik vaak laat thuis
En hield geen rekening met jou
Natuurlijk had ik foute vrienden
En was niet alles koek en ei
Maar ik hou van jou, ik hou van jou
Kom asjeblieft weer terug bij mij

refr.

Jij vond altijd wel een reden
Om de kleren van mijn lijf te rukken, midden op de dag
Werd het slagveld niet gemeden en was je toch tevreden
Als we moe waren gestreden en je in mijn armen lag