Henk Westbroek - Op De Rand Van De Afgrond

Ik ben niet blind
Ik zie hoe jij naar mannen kijkt
Ze met je ogen uitkleed
En dan met mij vergelijkt
Een vergelijking
Die ik soms niet kan doorstaan
Dan zie ik aan je glimlach
Dat jij in staat bent bij mij weg te gaan
Vandaag of morgen schuif je mij opzij
En het mooment van afscheid
Komt steeds dichterbij

refr.:
Jij laat me lopen over ijs
Als het pas een nacht heeft gevroren
Jij geeft mij een duw
Als ik mijn evenwicht al heb verloren
Jij schopt me onderuit
Als ik moet rennen voor mijn leven
Maar je valt steeds weer in mijn armen
Als ik de strijd heb opgegeven

Ik ben niet blind
Ik weet dat jij me vaak bedriegt
Als je 's nachts laat thuiskomt
En zo onbehopen liegt
Dan geef ik je een kus
En kom ik naast je staan
Want jij hebt toch gekozen
Gekozen om niet bij mij weg te gaan
Tot nog toe kom je altijd terug bij mij
Maar het momen van afscheid
Komt steeds dichterbij

refr.

Op de rand van de afgrond
In wankel evenwicht
Sta ik te balanceren
Met allebei mijn ogen dicht
Op de rand van de afgrond
Het peilloos diep ravijn
Klem ik me aan je vast
Want met jou wil ik gelukkig zijn

refr.